W oczekiwaniu na psa przewodnika…

Pies przewodnik może być wspaniałym i oddanym przyjacielem osoby niewidomej. Wspólna praca i w zasadzie niekończące się treningi bardzo zbliżają do siebie czworonoga i jego właściciela. Tak, osoba niewidoma otrzymując psa przejmuje również odpowiedzialność za jego dalsze losy.
 Pies przewodnik to jedyny w swoim rodzaju sposób, droga do usamodzielnienia się osoby niewidomej a co za tym idzie, niepowtarzalna okazja aby odkryć siebie i swoje możliwości na nowo. Niestety, psów jest zdecydowanie mniej niż osób, które powinny je otrzymać. W dalszym ciągu zasadniczym problemem jest niedobór środków finansowych, a w zasadzie brak ogólnokrajowego programu szkolenia psów przewodników. Tak naprawdę, ilość przekazywanych przez Fundację w danym roku psów uzależniona jest od wielu czynników. Z jednej strony jest to z całą pewnością ilość pozyskanych środków finansowych, zarówno publicznych jak i prywatnych, z drugiej natomiast wyselekcjonowanie odpowiedniej liczby szczeniąt, które będą mogły przejść kolejne etapy szkolenia.

Ponieważ pies z założenia pracować będzie z osobą niewidomą przez wiele lat, aż do momentu przejścia na zasłużoną psią emeryturę, bardzo ważnym aspektem w procesie szkolenia psa jest potrzeba zgrania ze sobą temperamentu zwierzęcia z temperamentem osoby starającej się o psa przewodnika. W tym celu osoby zgłaszające chęć posiadania psa asystującego  odbywają szereg spotkań z psychologiem, treserem oraz instruktorem orientacji przestrzennej. W zależności od potrzeb organizowane są zarówno zajęcia indywidualne jak i zajęcia grupowe.

Ostatecznie, w przypadku pozytywnych wyników przeprowadzonego postępowania kwalifikacyjnego, osoba aplikująca otrzymuje psa przewodnika zazwyczaj w terminie od kilku do kilkunastu miesięcy, w zależności od bieżącej ilości szkolonych psów jak i stopnia zaawansowania szkolenia.

 

1 komentarz do “W oczekiwaniu na psa przewodnika…”

  1. Henryka Kramarz pisze:

    Nawet najdoskonalsza maszyna nie dorówna takiemu psu! Oczywiście trzeba mieć i przeszkolenie, i zdolność osobowościową do panowania nad sobą oraz nad zwierzęciem. W przeciwnym razie byłaby to zmarnowana szansa. Osoby, które decydują się odpowiedzialnie na psa przewodnika, są zdyscyplinowane i kochają zwierzęta. To są podobno cechy najwspanialszych ludzi. W pgóle piękna sprawa! Gratuluję! H.K.

Odpowiedz

Komentarz: