Zrealizowane projekty
„Mój pies – moje oczy” (zakończony)
Projekt „Mój pies – moje oczy” jest realizowany przez Fundację „Pies Przewodnik” od 1 stycznia 2015 do 31 marca 2017 roku.
Ma on na celu poprawę jakości funkcjonowania osób niewidomych poprzez zakup, wyszkolenie i przekazanie im psów przewodników. W projekcie zostanie wyszkolonych 6 psów – 4 od podstaw, a 2 (przygotowane w ramach projektu „Psim tropem” w 2012 roku) wezmą udział w zajęciach doszkalających – follow-up.
Projekt „Mój pies – moje oczy” dotyczy osób, które albo zupełnie nic nie widzą, albo nie mogą wykorzystać wzroku podczas poruszania się. Pies przewodnik bowiem znacznie ułatwia samodzielne podróże – zwiększa ich szybkość, komfort i bezpieczeństwo. Osoba pracująca z czworonożnym przewodnikiem nie musi już analitycznie badać przestrzeni przy użyciu białej laski, lecz dociera w wybrane miejsca z wykorzystaniem dobrego wzroku i umiejętności zwierzęcia.
W 2015 roku zostaną zakupione 3 wyselekcjonowane szczenięta (1 w styczniu, a 2 w październiku). Przejdą one etap wczesnej stymulacji neurologicznej, a następnie socjalizacji i wstępnego szkolenia. Będzie również kontynuowane szkolenie podstawowe 1 szczenięcia zakupionego ze środków własnych w październiku 2014 roku. Po zakończeniu szkolenia podstawowego, w którym aktywny udział wezmą wolontariusze przygotowani przez fundację oraz trenerzy, pieski rozpoczną szkolenie specjalistyczne. Ten ostatni etap przygotuje je do roli psów przewodników – najtrudniejszej spośród wszystkich zadań psów asystujących. Kolejny etap stanowi przekazywanie wyszkolonych zwierząt 4 osobom niewidomym – będzie to czas zżywania się i uczenia wspólnej pracy człowiek – pies.
Czworonogi otrzymają certyfikaty psów asystujących – odpowiednio: 1 w marcu, a 1 w czerwcu 2016, natomiast 2 w marcu 2017.
Monitoring obywatelski Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami (zakończony)
Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego wraz z Partnerami prowadzi projekt dotyczący monitoringu obywatelskiego Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami. Zaangażowane osoby – Ambasadorowie Konwencji – otrzymają wsparcie doradcze (na wzór self-adwokatów), a ich zgłoszenia naruszeń prawa trafią do odpowiednich instytucji i będą podstawą dla interwencji.
Rezultaty:
- wzrost korzystania z praw przez Osoby z Niepełnosprawnościami,
- zmiana przestrzegania prawa przez administrację,
- sieć Ambasadorów Konwencji – społecznych aktywistów spośród Osób z Niepełnosprawnościami,
- system informatyczny do obsługi monitoringu obywatelskiego,
- rekomendacje zmian wynikających z monitoringu,
- zbiór dobrych praktyk w zakresie zmian w wyniku interwencji,
- wzory pism interwencyjnych.
Opis problemu
Liczne badania (m.in. BRPO i NIK) potwierdzają, że podstawowe prawa obywatelskie osób z niepełnosprawnościami są powszechnie łamane, w tym w obszarach dostępności:
- przestrzeni publicznej (91% nowo oddanych obiektów użyteczności publicznej nie spełnia przepisów o dostępności architektonicznej),
- informacji (76% serwisów internetowych instytucji publicznych nie jest dostępnych lub są bardzo trudno dostępne dla Osób z Niepełnosprawnościami),
- edukacji (72% dzieci z niepełnosprawnościami uczestniczy w edukacji segregacyjnej zamiast włączającej),
- zatrudnienia (1/3 rynku pracy Osób z Niepełnosprawnościami to miejsca na segregacyjnym rynku pracy, bardzo często z minimalnym wynagrodzeniem),
- zabezpieczenia społecznego (sądy w 24% spraw przeciwko ZUS przyznają rację obywatelom).
Polska w 2012 r. ratyfikowała Konwencję o prawach osób z niepełnosprawnościami. Rząd stoi na stanowisku (m.in. we wniosku ratyfikacyjnym i projekcie sprawozdania do ONZ z br.), że Konwencja została już wdrożona i prawa Osób z Niepełnosprawnościami są przestrzegane. Rząd (Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych – BON) nie prowadzi aktywnej polityki na rzecz Konwencji (potwierdza to korespondencja z RPO), podobnie poszczególne resorty (obecnie MIR, MAC, MEN czy MPiPS). Na to nakłada się niska aktywność tej grupy społecznej oraz wciąż ograniczona wiedza o swoich prawach obywatelskich, w tym o Konwencji. Bez działań ze strony środowiska Osób z Niepełnosprawnościami i samych tych osób to się nie zmieni.
Planowane działania
Działania projektowe będą podejmowane przez partnerów formalnych i nieformalnych. Partnerzy formalni to:
- Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego (lider) (FIRR),
- Fundacja Pies Przewodnik (FPP),
- Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym (PSOUU).
Partnerzy nieformalni to:
- Fundacja Aktywizacja (FA, dawniej Fundacja Pomocy Matematykom i Informatykom Niesprawnym Ruchowo),
- Polski Bank Spółdzielczy (PBS – zrzeszenie banków z mocną pozycją na terenach wiejskich),
- Polskie Forum Osób Niepełnosprawnych (PFON),
- Politechnika Gdańska (PG),
- Polski Związek Głuchych (PZG),
- Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym (TPG).
Projekt będzie trwał 17 miesięcy – od 30 kwietnia 2014 r. do 30 września 2015 r.
Harmonogram został podzielony na 3 etapy:
Przygotowanie do monitoringu – pierwsze 4 miesiące: opracowanie narzędzi (wzory formularzy do zgłaszania naruszeń prawa i dobrych praktyk stosowania Konwencji, system informatyczny do obsługi zgłoszeń, wzory pism), przygotowanie materiałów promocyjnych.
Monitoring „właściwy” – kolejne 12 miesięcy: odbieranie i weryfikacja zgłoszeń, doradzanie zgłaszającym, prowadzenie interwencji na podstawie zgłoszeń, informowanie organów nadzorczych o naruszeniach prawa.
Zwieńczenie i podsumowanie Projektu – ostatni miesiąc: konferencja podsumowująca działania i rezultaty, rekomendacje zmian wynikających z monitoringu, raport końcowy. Osoba do kontaktu: dr Anna Rdest, Koordynator Projektu, tel. 663 883 335, e-mail: anna.rdest@firr.org.pl
Patronat honorowy
Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Rzecznik Praw Obywatelskich Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych
Patronat medialny
TyfloŚwiat logo
Projekt realizowany w ramach programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG.
Prawa wyborców z niepełnosprawnościami
Zapraszamy na konferencję poświęconą prawom wyborczym osób niewidomych Działa monitoring obywatelski Konwencji o Prawach Osób z Niepełnosprawnościami Sprawne przedświąteczne zakupy Czy pies przewodnik jest zawsze mile widziany? Równouprawnieni wyborcy z niepełnosprawnościami
Orientacja przestrzenna osób niewidomych, poruszających się z psami przewodnikami (zakończony)
Projekt Fundacji „Pies Przewodnik” „Orientacja przestrzenna osób niewidomych, poruszających się z psami przewodnikami” został dofinansowany ze środków PFRON w ramach realizacji zadań zlecanych w 2014 roku. Dotyczy kształcenia otoczenia osób niewidomych, w tym kadry pracującej z nimi. Jest poświęcony wspieraniu czterdziestu uczestników w zakresie nauczania orientacji przestrzennej osób niewidomych, korzystających, albo zamierzających skorzystać z pomocy psów przewodników. Projekt obejmuje Dwa czterodniowe warsztaty wyjazdowe.:
Ich oferta jest kierowana po pierwsze do instruktorów orientacji przestrzennej, zainteresowanych podniesieniem kwalifikacji w zakresie diagnozowania osób niewidomych pod kątem ich predyspozycji do korzystania z pomocy psów przewodników, a także wspieraniem poruszania się w asyście psów.
Ponadto warsztaty dedykowane są drugiej grupie, czyli osobom zaangażowanym w pomoc niewidomym i ich rehabilitację, a mianowicie: studentom, wolontariuszom, pracownikom ośrodków szkolno – wychowawczych dla osób niepełnosprawnych wzrokowo, którzy chcą zwiększyć swoje umiejętności i wiedzę w zakresie korzyści z poruszania się w asyście psów przewodników oraz wspierania niewidomych właścicieli takich psów.
Uczestnicy szkolenia otrzymają stosowne certyfikaty.
Podczas realizacji projektu w Fundacji „Pies Przewodnik” zostanie stworzona baza informacji o specjalistach tyflopedagogach, działających lokalnie. Dzięki temu można będzie w przyszłości kierować do nich osoby niewidome z różnych części kraju.
Zapraszamy do zapoznania się z artykułami poświęconymi orientacji przestrzennej osób, korzystających z pomocy psów przewodników.
Zostały one napisane z perspektywy osoby poruszającej się z psem, instruktora orientacji przestrzennej i trenera psów. Autorzy odpowiadają w nich Na pytania: Kto i w jaki sposób może się starać o psa? Jak wygląda życie codzienne z czworonożnym pomocnikiem? Jaka jest różnica w poruszaniu się z psem przewodnikiem i białą laską? Na czym polega szkolenie psa przewodnika? Zapraszamy do lektury.
- Pies przewodnik w pigułce
- Biała laska a pies przewodnik – zbędna umiejętność czy pierwszy stopień wtajemniczenia?
- Kandydat na właściciela psa przewodnika – wymagania w stosunku do zainteresowanych
- Kolejne szkolenie na temat orientacji przestrzennej osób niewidomych z psami przewodnikami zakończone
- Odbyło się szkolenie na temat orientacji przestrzennej osób z psami przewodnikami
- Zapraszamy na szkolenie nt. orientacji przestrzennej osób poruszających się z psami przewodnikami.
Okiem psa (zakończony)
Sfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Projekt realizowaliśmy od 01.08.2012 do 31.10.2012
Projekt obejmował rekrutację i przygotowanie piętnastu osób niewidomych do przyjęcia psa przewodnika.
W ramach projektu prowadziliśmy bezkosztowe działania informujące o możliwości i sposobie pozyskania psa przewodnika z naszej Fundacji, a także promujące samą ideę pracy z nim. W tym celu zamieszczaliśmy ogłoszenia na stronach internetowych Fundacji „Pies Przewodnik” oraz Fundacji Vis Maior, jak również w portalach społecznościowych, w prasie środowiskowej i gazetach lokalnych.
Prowadziliśmy wstępną rekrutację zgłaszających się kandydatów, informując o kryteriach ubiegania się o psa przewodnika, wymogach, jakie powinni spełniać przyszli właściciele, oraz diagnozowaliśmy ich potrzeby i oczekiwania.
W ramach kolejnego etapu projektu dla każdego z beneficjentów został stworzony Indywidualny Plan Działania, pomyślany jako narzędzie umożliwiające z jednej strony wielokierunkową analizę funkcjonowania i potrzeb beneficjentów, a z drugiej – określenie celów, planowanych działań oraz umiejscowienie ich w czasie. Ważnym elementem była również część, w której uczestnik określał zadania psa przewodnika w poszczególnych obszarach życia. Pozwoliło to na rozważenie stopnia pomocniczości psa w odniesieniu do wcześniej sformułowanych zamierzeń. Narzędzie obejmowało również analizę ryzyka i zagrożeń dla realizacji planu, a także sposobów zapobiegania ich konsekwencjom. Każdy Indywidualny Plan Działania został uzupełniony o opinię psychologiczną oraz zalecenia do dalszej pracy z beneficjentem.
W dniach 3-7 września 2012 r. odbyło się wyjazdowe szkolenie przygotowujące do przyjęcia psa przewodnika. Piętnastu kandydatów uczestniczyło w zajęciach z trenerem psów, weterynarzem oraz psychologiem. Każdy z uczestników brał również udział w indywidualnych konsultacjach z psychologiem, trenerem i tyflopedagogiem, które miały na celu nie tylko sprawdzenie umiejętności poruszania się z białą laską, lecz także przekonanie się, jaki dana osoba ma temperament i jak radzi sobie w stresujących sytuacjach, o które w przestrzeni miejskiej nietrudno.
Natomiast podczas zajęć z trenerem psów i weterynarzem uczestnicy zapoznawali się nie tylko z podstawowymi zagadnieniami z zakresu zdrowia, pielęgnacji i współpracy z psem, lecz mieli także kontakt z sympatycznymi zwierzakami, które można było głaskać, ponieważ nie są przewodnikami. Z kolei warsztaty z psychologiem stanowiły pomoc w przyjrzeniu się własnym planom i marzeniom oraz w podjęciu świadomej decyzji dotyczącej ewentualnej współpracy z psem przewodnikiem.
„Psim tropem” (zakończony)
Projekt „Psim tropem”, dofinansowany przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Czas jego realizacji to 01 stycznia-31 grudnia 2012.
Skierowany był do osób, które nie mogą wykorzystać wzroku przy poruszaniu się..
Nadrzędnym celem projektu była poprawa funkcjonowania otoczenia osób niewidomych, a także rehabilitacja tych osób na poziomie wyższym aniżeli poruszanie się przy pomocy białej laski. Projekt „Psim tropem” miał za zadanie szkolenie i utrzymanie w czasie szkolenia dwóch psów przewodników osób niewidomych. Jeden został zakupiony w marcu 2011 r., a drugi – w listopadzie 2011 r. Obydwa psy przekazaliśmy osobom niewidomym w 2012 r. Starszy, imieniem Pako, w czerwcu rozpoczął etap zżywania się ze swoją przyszłą panią Dorotą Ziental i trafił do niej w lipcu.
Młodszy pies rozpoczął kurs w listopadzie i zakończył go w grudniu. Pracuje z panem Piotrem Krajnikiem, człowiekiem, który prowadzi własną działalność gospodarczą i szybkość oraz komfort przemieszczania się mają dla niego ogromne znaczenie.